Dana 05.01.2011.godine navršava se 68 godina od Genocida nad Muslimanima Bosne i Sandžaka, izvršen u toku drugog svjetskog rata od strane vojske Kraljevine Jugoslavije.

O tom Genocidu se nije smelo govoriti, o njemu se šutjelo, ta šutnja je dovela do drugog Genocide, Srebrenice i ponovo Bosne i Sandžaka. Narod koji ne proučava svoju istoriju on je osudjen na njeno ponavljanje. Danas sa ove vremenske distance znamo koji je to biro projektovao Genocid nad Muslimanima, znamo i arhitekte, samo se izvodjači radova smijenjaju, u zavisnosti od godina starosti. Tamo gdje je stao Avro Cemović nastavio je Pavle Djurišić, gdje je stao Pavle Djurišić nastavio je Ratko Mladić. O Sandžačkoj Srebrenici se ne govori, o njoj se šutjelo, o njoj se šuti, o njoj se šapatom govori, da nam se ne naljute četnički vojvode, koji su predsjednici parlamentarnih stranaka u Skupštini Republike Srbije,i to jedan od njih dvoice nalazi se u Hagu gdje mu se sudi za Genocid i ratni zločin, ili će nam se naljutiti i poslanici Skupštine Republike Srbije, koji ih proglasiše, borcima junacima i herojima, i to doniješe zakon o borcima kojima legalizovaše Genocid nad Muslimanima u drugom svjetskom ratu.Zakon o izmenama i dopunmama zakona o pravima boraca vojnih invalida i članova njihovih porodica. Skupština Srbije donosi dana 21.12.2004.godine na sedmoj sednici Drugog zasjedanja.Ovim Zakonom Skupština Republike Srbije je i de jure i de fakto priznala državotvorni projekat,Velike Srbije, koji se sprovodi u kontinuitetu. A možda će nam se naljutiti i predsjednik države g. B.Tadić jer on tvrdi da se radi o borcima koji su se borili za nacionalnu stvar, te ukazom pusti u opticaj zakon o borcima Kraljevine Jugoslavije. 24.12.2004.godine. Sandžačka Srebrenica to je Limska dolina gdje je od strane boraca Skupštine Republike Srbije za mjesec dana ubijeno je 9200 Muslimana, jedini grijeh su imali što su Muslimani.U Sandžaku je za vrijeme drugog svjetskog rata ubijeno izmedju 30.000 i 35.000, Muslimana mirnih stanovnika

Danas Bošnjaci Sandžaka tragaju za masovnim grobnicama poubijanih sunarodnika od vojske Kraljevine Jugoslavije to jest od boraca Skupštine Republike Srbije,kako bi i Sandžak dobio svoje Potočare, kako bi bil dostojno sahranjeni. Ovaj stravičan Genocid je proistekao iz projekta Srpskog Kulturnog Kluba, čiji su članovi bili akademik prof.dr Vasa Čubrilović, Dragiša Vasić, Dimitrije Ljotić Dr, Stevan Moljević,koji je bio četnički ideolog i tvorac projekta Homogena Velika Srbija, koji je poslužio kao osnova za pisanje četničkog program koji je napisao niko drugi do Vojni Ministar i ujedno komadant Vojske Kraljevine Jugoslavije Dragoljub Draža Mihajlović.

Septembra mjeseca 1941.godine. U projektu se izmedju ostalog navodi kako treba rešiti pitanje Muslimana u Jugosaviji kao i granice unutar Jugoslavije :

Omedjiti de fakto srpske zemlje i učiniti da u njima ostane samo srpski živalj.
Posebno imati u vidu brzo i radikalno čišćenje gradova i njihovo popunjavanje sa svežim srpskim elementom.
Izgraditi plan za čišćenje ili pomeranje seoskog stanovništva sa ciljem homogenosti srpske državne zajednice.
U srpskoj jedinici kao naročito težak problem uzeti pitanje Muslimana i po mogućnosti rešiti ga u ovoj fazi.

Stav četničkog pokreta Draže Mihajlovića prema Muslimanima bio je da ih treba sistematski fizički uništavati u toku rata a one koji ne budu uništeni, iseliti u Tursku i na njihovu teritoriju naseliti srpsko stanovništvo.U ostvarivanju plana o uništenju Muslimana, četnički pokret Draže Mihajlovića je decembra 1941.i avgusta 1942.god na području Foče i početkom 1943.godine na teritoriji Sandžaka izvršio genocid nad Muslimanima.U svojoj belešci Draža Mihajlović je napisao : Na dan ustanka oni će svi biti pokrenuti sa svojih naselja a što niko neće moći sprečiti,u danom momentu svi Muslimani ima da budu pokrenuti sa svojih ognjišta.Oni koji su bliže hrvaskim oblastima tamo, glavno je da svi budu pokrenuti.Potrebno je još sada da se pripremi iseljavanje za Tursku ili ma dje van naše teritorije.

Po sačinjenom programu pristupilo se realizaciji programa,na taj način što je donijeta instrukcija od strane Vojnog Ministra i komadanta Vojske Kraljevine Jugoslavije 20.12.1941.godine, komadantu četničkih odreda u Crnoj Gori i komadantu Limskih četničkih odreda o organizaciji,ciljevima i upotrebi četničkih odreda.Komanda četničkih odreda Jugoslovenske Vojske.Gorski Štab Str.Pov.Br.370 od 20.12.1941.godine.Položaj, Djeneralštabnom majoru g.Djordju Lasiću i komadantu četničkih odreda Jugoslovenske vojske u Crnoj Gori i kapetanu g.Pavlu Djurišiću Komadantu Limskih četničkih odreda Jugoslovenske Vojske.

Instrukcije su precizno odredile šta i kako treba da se radi sa Muslimanima kako bi se postigli nacionalni ciljevi tj etnička čista Velika Srbija u okvru Kraljevine Jugoslavije, ciljevi naših odreda jesu :

Stvoriti Veliku Jugoslaviju i u njoj Veliku Srbiju, etnički čistu u granicama Srbije – C.Gore – Bosne i Hercegovine – Srema -Banata i Bačke.

Čišćenje državne teritorije od svih narodnih manjina i nenacionalnih elemenata.

Stvoriti neposredne zajedničke granice izmedju Srbije i C.Gore, kao i Srbije i Slovenačke čišćenjem Muslimanskog življa i Bosne od Muslimanskog i Hrvatskog življa.

Kazniti sve Ustaše i Muslimane koji su u tragičnim danima nemilosrdno uništavali nač narod.

U krajevima očišćenim od narodnih manjina i nenacionalnih elemenata izvršiti naseljavanje Crnogorcima ( u obzir dolaze siromašne nacionalne ispravne i poštene porodice ).

Dalje se u instrukciji objašnjava način upotrebe četničkih odreda u datom trenutku u kojim se kaže :

Jednim dijelom snaga dejstvovati iz doline Lima pravcem : Bijelo Polje – Sjenica sa zadatkom očistiti Pešter od Muslimanskog i Arnautskog življa.Ove snage moraju saradjivati sa odredima Javorskim i Goliskim.
Delom snaga dejstvovati pravcem preko Čakora ka Metohiji sa zadatkom da se na tom pravcu očisti teritorija od arnauta ,kao i da se presretnu oni koji će biti gonjeni iz Pešteri tj Sandžaka.

Po dobijenim insturkcijama pristupilo se realizaciji genocidnog projekta o formiranju etnički čiste homogene Velike Srbije u Velikoj Jugoslaviji, koja je bila samo paravan iza kojeg su se Srpski nacional fašisti krili. U ranim Jutarnjim časovima 05.01.1943.godine iz Šahovića srez Bjelopoljski pod komandom PavlaDjurićića krenulo se na napad na B.Polje i sva sela na tom pravcu bila su spaljena civilno stanovništvo poubijano. U izveštaju Vojnom Ministru i ujedno komdantu Vojske Kraljevine Jugoslavije Draži Mihajloviću od 13.01.1943.godine se kaže :

Akcija u Pljevaljskom, Čajničkom i Fočanskom srezu protiv Muslimana izvršena je. Operacije su izvedene tačno po naredjenju i izdatoj zapovjesti. Napad je počeo u odredjeno vreme. Svi komandanti i jedinice izvršile su dobivene zadatke na opšte zadovoljstvo.

Naši odredi 7.ovog mjeseca u toku noći, već su izbili na rijeku Drinu,te su borbe zaključno sa tim danom bili uglavnom završene, zatim je nastalo čišćenje oslobodjene teritorije.

Sva Muslimanska sela u tri pomenuta sreza su potpuno spaljena tako, da nijedan njihov dom nije ostao čitav.Sva imovina je uništena sem stoke, žita i sena.

Za vreme operacije se pristupilo potpunom uništavanju Muslimanskog življa bez obzira na pol i godine starosti. Žrtve kod Muslimana su 1200 boraca i do 8000 ostalih žrtava žena staraca i dece.

Borci Skupštine Republike Srbije oslobadjali su svoju teritoriju od svojih gradjana tj svojih komšija,Muslimana od kojih je video i učio Ratko Mladić, koji je takodje oslobadjao svoju teritoriju od svojih komšija u Srebrenici. Za ovakav Genocid neposredni izvršilac Pavle Djurišić je odlikovan od strane Firera tj Adolfa Hitlera, za uspešno izvršen postavljeni zadatak sa Gvozdenim Krstom. Svetske sile su novembra mjeseca 1943,godine to jest Staljin Ruzvalt i Čerčil na samitu u Teheranu, doneli odluko o prestanku saradnje u svakom obliku pomoći Vojsici Kraljevine Jugoslavije, jer je utvrdjeno da vojska svo vreme rata saradjuje sa Fašistima i da je u kolaboraciji sa Fašističkom Nemačkom odnosno Italijom. Za Skupstinu Republike Srbije to su borci. Jer su se borili, za nacionalnu etnički čistu Homogenu Veliku Srbiju. U toku drugog svjetskog rata ujedinili su se sjever i jug istok i zapad, kapitalisti i komunisti, u borbi protiv Fašizma adolfa Hitlera, dotle je Vojni ministar Kraljevine Jugoslavije saradjivao sa ABVEROM / tajna obeštajna služba fašističke Nemačke. Za one koji su izvršili genocid nad Muslimanima u drugom svjetskom ratu kao i ratni zločin nad svojim sunarodnicima Srbima, od strane Skupštine republike Srbije dobiše status Borca i to zakonom za koji je glasalo 176 poslanika Skupštine Republike Srbije, tako da ovaj nacionalistički projekat postade i Državotvoran.Što su za svet zločinci za Skupštinu Srbije su Borci.

Evropa je proglasila 15.07.1995.godine. Dan sjećanja na Genocid u Srebrnici. Za Skupštinu Srbije to je Zločin i jedva je glasalo 126 poslanika, a kako osuditi i reći da je genocid kada su se nalazili na istom projektu, koji se u kontinuitetu sprovodili, jer oni koji su u drugom svjetskom ratu izvršili genocid dobili su status Borca, a kako onda praviti diskriminaciju medju borcima pa ove koji izvršiše genocid u Srebrenici nazvati zločincima, to bi bila Vele izdaja, nacionalnog interesa.Danas se jedino u Srbiji podižu spomenici koloboracionistima fašističke Nemačke iz II svjetskog rata koji su vršili genocid nad svojim gradjanima koji pripadaju drugoj naciji i drugoj veri.Skupština Republike Srbije je jedina Skupština u Evropi i svijetu koja vrši reviziju drugog svjetskog rata, gdje ratni zločinci postadoše borci heroji i junaci.

Želim podsjetiti da je za vrijeme drugog svjetskog rata poginulo na desetine miliona gradjana Evrope i svijeta, oni koji su izvršili genocide, i koji su bili saradnici Fašističke Nemačke postadoše borci i heroji. Ovakva odluka Skupštine Republike Srbije je u suprotnosti sa Rezolucijom Ujedinjenih Nacija o GENOCIDU, kao i rezolucijom o kažnjavanju ratnih zločonaca donijetoj u Postdaunu 25.07.1945.godine, o procesuiranju, ratnih zločina odnosno zločinaca. Šta će na sve ove činjenice reći Evropa i Svijet. Ovim zakonom Skupština republike Srbije nagradjuje izvršioce genocida umjesto da ih osudjuje,čime direktno podstiče i druge svoje sunarodnike da čine genocid kojega će neka buduća skupština opravdati kao što je to učinila ova skupština.

Sandžački Bošnjački Klub je po prvi puta organizovao tribinu 22.03.2008.godine, povodom 65 godišnjice, genocida nad Muslimanima Sandžaka, sa osvrtom na Limsku dolinu.Stoga će SBK predložiti Bošnjačkom Nacionalnom Vijeću, kao i najvišim državnim predstvnicima Bošnjaka u BiH, kao i Verskim predstavnicima, dijaspori, da se Mjesec JANUAR proglasi mjesecim GENOCIDA nad Muslimanima Sandžaka, gdje će se održati naučne tribini u Sarajevu i Novom Pazaru i podsejtiti na zaboravljeni Genocid.

Stoga Bošnjaci Sandžaka, tragaju i tragaće za svojim POTOČARIMA.

ZABORAVITI GENOCID JE NAJVEĆI GENOCID
Korišćena literatura :
– Genocid nad Muslimanima: prof.Dr Valadimir Dedijer i Antun Miletić
– Sandžak : Mirko Ćuković
– Ratna tragedija Muslimana 1941-1945 god. Autor Dr.Safet Bandžović
– Draža Mihajlović Agent Vermahta Autora Jovana Pavićevića
– Slušbeni Glasnik Republike Srbije br.137. od 24.12.2004.god.
– Peticija profesora filozofskog fakulteta iz Beograda, kojom su se obratili Ustavnom Sudu Republike Srbije povodom revizije drugogo svjetskog rata.

Autor ovog teksta je predsjednik NVO Sandžačkog Bošnjačkog Kuba .
Predsjednik NVO SBK
Hodović Rifat