Nakon sto su Medjunarodni krivicni sud (ICJ) i Medjunarodni tribunal za ratne zlocine za bivsu Jugoslaviju (ICTY), oba u Den Haagu, proglasili armiju i policiju Republike Srpske odgovornom za genocide u Bosni i Hercegovini, pred sudom se sada nalazi Radovan Karadzic, jedan od trojice glavnih ratnih zlocinaca s prostora bivse Jugoslavije.
Drustvo za ugrozene narode zali zbog toga sto su Sjedinjene Americke Drzave i Evropska zajednica, posebno Njemacka, Francuska i Velika Britanija, Dejtonskim sporazumom (1995) priznale Republiku Srpsku koju su
Karadzic, Milosevic i Mladic stvorili nakon zaposjedanja i etnickog ciscenja nesrpskog stanovnistva s prostora zaposjednutog teritorija i time onemogucili povratak 60% prijasnjega nesrpskog stanovnistva, te ponovno ujedinjenje zemlje koja je u ratu opustosena i razorena. Pod najtezim uvjetima u ta se podrucja usudilo vratiti samo 6 % prognanika.
Umjesto da je u Daytonu ujedinjena Bosna i Hercegovina kao zemlja s 500-godisnjom multireligioznom tradicijom, nagradjeni su zlocinci odgovorni za rat i genocide. U toboze neovisnoj Republici Srpskoj, u institucijama vlasti, policiji, privatiziranim poduzecima, pravosudju i vladi danas rade stotine osoba koje su pocinili ratne zlocine i koji su odgovorni za masovna protjerivanja i progone nesrpskog stanovnistva, za masovna silovanja, koncentracione i zatocenicke logore kao i logore u kojima su vrsena silovanja. Ti ljudi su odgovorni i za brojne masakre, medu ostalima, i za masakre pocinjene u Srebrenici te za izgladnjivanje i bombardiranje sest zasticenih zona Ujedinjenih naroda.
Drustvo za ugrozene narode zahtijeva:
a) da se ukine podjela Bosne i Hercegovine na Republiku Srpsku i Federaciju Bosne i Hercegovine te da se racionalnom podjelom na regije uredi zemlja prema ekonomskim, historijskim i geografskim kriterijama;
b) da se promjeni Izborni zakon tako da gradjani Bosne i Hercegovine ne budu prinudjeni birati samo predstavnike svoga naroda;
c) da se ukine podjela Sarajeva;
d) da se stotine potencijalnih ratnih zlocinaca udalje iz pravosudja
policije i organa vlasti i izvedu pred sud te da se konacno izvrsi pritisak na Srbiju da uhapsi Ratka Mladica i isporuci ga Tribunalu za ratne zlocine u Den Haagu;
e) da se inicira novi program povratka koji bi omogucio svim izbjeglicama i prognanicima da se vrate na svoja ognjista;
f) da se ubrza proces prijema Republike Bosne i Hercegovine u Evropsku uniju i da njeni gradjani vec sad participiraju u planiranoj liberalizaciji viznoga rezima;
g) da se Vlada Srbije primora da isporuci Ratka Mladica.
U slucaju pitanja: Tilman Zülch, predsjednik Drutsva za ugrozene narode internacional, Tel. 0049 (0) 151 153 09 888; Jasna Causevic, Desk za jugoistocnu Evropu, 0049 (0)179 52435 38.
Prilog Saopcenju za stampu Drustva za ugrozene narode Internacional od 26.oktobra 2009. godine
Drustvo za ugrozene narode Internacional zahtijeva: Zapad mora priznati neuspjeh Dejtonskoga sporazuma i ukinuti nehumanu podjelu Bosne i Hercegovine, stvorenu 1995. na temeljima genocida.
U nastavku iznosimo nekoliko cinjenica o genocidu u Bosni i Hercegovini:
1. U Bosni i Hercegovini osnovano je preko stotinu koncentracionih i zatocenickih logora, kao i logora u kojima su vrsena silovanja. Ukupno je bilo zateceno preko 200.000 civila.
2. Vise hiljada zatocenika ubijeno je u koncentracionim logorima Omarska, Manjaca, Keraterm, Trnopolje, Luka Brcko, Susica i Foca.
3. Sustavno su hapseni i ubijani pripadnici akademske i politicke elite.
4. Protjerano je preko 2,2 miliona Bosanaca, koji su se raselili na cetiri kontinenta.
5. Ubijeno je vise hiljada ljudi koje nije evidentirala ni jedna institucija i koji se ne vode ni u jednoj statisici. Medju njima bili su i djeca, starci, bolesnici i ranjeni civili koji su umrli tokom bijega i nakon njega.
6. Za vrijeme gotovo cetvorogodisnje blokade pola miliona Bosanaca je izgladjivano i granatirano, a u znacajnome broju i izgubilo zivote u tzv. zasticenim zonama UN-a (Tuzla, Gorazde, Srebrenica, Zepa, Cerska, Bihac).
7. U cetverogodisnjem bombardiranju Sarajeva ubijeno je 11.000 ljudi, od toga 1.500 djece.
8. U mnogobrojnim opstinama i gradovima sjeverne, zapadne i istocne Bosne (Posavina, podrucje Prijedora i Podrinje) pocinjeni su masakri i masovna strijeljanja.
9. Sustavno je razoreno vise stotina sela i gradskih cetvrti.
10. Posve su unistena ili ostecena djela materijalne islamske kulture te ogromni dio gradjevina katolicke kulture; medju njima i 1189 dzamija medresa te oko 500 katolickih crkava i crkvenih objekata.
11. Traga se za 15.000 nestalih osoba, a neophodna je i ekshumacija i identifikacija tih zrtava.
12. 284 vojnika UN-a koristena su kao taoci i kao “zivi stitovi”.
13. Silovano je vise od 20.000 Bosnjakinja u logorima za silovanja i izvan njih.
14. Po aktualnim saznanjima, ubijeno su 8.376 odrasla muskaraca i mladica iz grada Srebrenice i zakopana u masovne grobnice.
Jasna Causevic, Drustvo za ugrozene narode, Desk za jugoistocnu Evropu
Tel.++49 (0) 551 49906 16; Fax: ++49(0) 551 58028; ++49(0)179 524 35 38
E-mail: j.causevic@gfbv.de